Μοῦσα φίλα , τίνι τάνδε φέρεις πάγκαρπον ἀοιδάν ;
ἢ τίς ὁ καὶ τεύξας ὑμνοθετᾶν στέφανον ;
ἄνυσε μὲν Μελέαγρος , ἀριζάλῳ δὲ Διοκλεῖ
μναμόσυνον ταύταν ἐξεπόνησε χάριν ,

πολλὰ μὲν ἐμπλέξας Ἀνύτης κρίνα , πολλὰ δὲ Μοιροῦς
λείρια , καὶ Σαπφοῦς βαιὰ μέν , ἀλλὰ ῥόδα :
νάρκισσόν τε τορῶν Μελανιππίδου ἔγκυον ὕμνων ,
καὶ νέον οἰνάνθης κλῆμα Σιμωνίδεω :
σὺν δ ἀναμὶξ πλέξας μυρόπνουν εὐάνθεμον ἶριν

Νοσσίδος , ἧς δέλτοις κηρὸν ἔτηξεν Ἔρως :
τῇ δ ἅμα καὶ σάμψυχον ἀφ ἡδυπνόοιο Ῥιανοῦ ,
καὶ γλυκὺν Ἠρίννης παρθενόχρωτα κρόκον ,
Ἀλκαίου τε λάληθρον ἐν ὑμνοπόλοις ὑάκινθον ,
καὶ Σαμίου δάφνης κλῶνα μελαμπέταλον

ἐν δὲ Λεωνίδεω θαλεροὺς κισσοῖο κορύμβους ,
Μνασάλκου τε κόμας ὀξυτόρου πίτυος :
βλαισήν τε πλατάνιστον ἀπέθρισε Παμφίλου οἴμης ,
σύμπλεκτον καρύης ἔρνεσι Παγκράτεος ,

Τύμνεὼ τ εὐπέταλον λεύκην , χλοερόν τε σίσυμβρον

Νικίου , Εὐφήμου τ ἀμμότροφον πάραλον
ἐν δ ἄρα Δαμάγητον , ἴον μέλαν , ἡδύ τε μύρτον
Καλλιμάχου , στυφελοῦ μεστὸν ἀεὶ μέλιτος ,
λυχνίδα τ Εὐφορίωνος , ἰδ ἐν Μούσαις κυκλάμινον ,
ὃς Διὸς ἐκ κούρων ἔσχεν ἐπωνυμίην .

τῇσι δ ἅμ Ἡγήσιππον ἐνέπλεκε , μαινάδα βότρυν ,
Πέρσου τ εὐώδη σχοῖνον ἀμησάμενος ,
σὺν δ ἅμα καὶ γλυκὺ μῆλον ἀπ ἀκρεμόνων Διοτίμου ,
καὶ ῥοιῆς ἄνθη πρῶτα Μενεκράτεος ,
σμυρναίους τε κλάδους Νικαινέτου , ἠδὲ Φαέννου

τέρμινθον , βλωθρὴν τ ἀχράδα Σιμμίεω :
ἐν δὲ καὶ ἐκ λειμῶνος ἀμωμήτοιο σελίνου
βαιὰ διακνίζων ἄνθεα Παρθενίδος ,
λείψανὰ τ εὐκαρπεῦντα μελιστάκτων ἀπὸ Μουσέων ,
ξανθοὺς ἐκ καλάμης Βακχυλίδεω στάχυας :

ἐν δ ἄρ Ἀνακρείοντα , τὸ μὲν γλυκὺ κεῖνο μέλισμα ,
νέκταρος , εἰς δ ἐλέγους ἄσπορον ἀνθέμιον
ἐν δὲ καὶ ἐκ φορβῆς σκολιότριχος ἄνθος ἀκάνθης
Ἀρχιλόχου , μικρὰς στράγγας ἀπ ὠκεανοῦ :
τοῖς δ ἅμ Ἀλεξάνδροιο νέους ὄρπηκας ἐλαίης ,

ἠδὲ Πολυκλείτου πορφυρέην κύανον .
ἐν δ ἄρ ἀμάρακον ἧκε , Πολύστρατον , ἄνθος ἀοιδῶν ,
φοίνισσάν τε νέην κύπρον ἀπ Ἀντιπάτρου :
καὶ μὴν καὶ Συρίαν σταχυότριχα θήκατο νάρδον ,
ὑμνοθέταν , Ἑρμοῦ δῶρον ἀειδόμενον

ἐν δὲ Ποσείδιππόν τε καὶ Ἡδύλον , ἄγρι ἀρούρης ,
Σικελίδεὼ τ ἀνέμοις ἄνθεα φυόμενα .

ναὶ μὴν καὶ χρύσειον ἀεὶ θείοιο Πλάτωνος
κλῶνα , τὸν ἐξ ἀρετῆς πάντοθι λαμπόμενον
ἄστρων τ ἴδριν Ἄρατον ὁμοῦ βάλεν , οὐρανομάκεως

φοίνικος κείρας πρωτογόνους ἕλικας ,
λωτὸν τ εὐχαίτην Χαιρήμονος , ἐν φλογὶ μίξας
Φαιδίμου , Ἀνταγόρου τ εὔστροφον ὄμμα βοός ,
τάν τε φιλάκρητον Θεοδωρίδεω νεοθαλῆ
ἕρπυλλον , κυάμων τ ἄνθεα Φανίεω ,

ἄλλων τ ἔρνεα πολλὰ νεόγραφα : τοῖς δ ἅμα Μούσης
καὶ σφετέρης ἔτι που πρώιμα λευκόια .
ἀλλὰ φίλοις μὲν ἐμοῖσι φέρω χάριν ἔστι δὲ μύσταις
κοινὸς ὁ τῶν Μουσέων ἡδυεπὴς στέφανος .

To whom , dear Muse , dost thou bring these varied fruits of song , or who was it who wrought this garland of poets ? The work was Meleager ’ s , and he laboured thereat to give it as a keepsake to glorious Diocles . Many lilies of Anyte he inwove , and many of Moero , of Sappho few flowers , but they are roses ; narcissus , too , heavy with the clear song of Melanippides and a young branch of the vine of Simonides ; and therewith he wove in the sweet - scented lovely iris of Nossis , the wax for whose writing - tablets Love himself melted ; and with it marjoram from fragrant Rhianus , and Erinna ’ s sweet crocus , maiden - hued , the hyacinth of Alcaeus , the vocal poets ’ flower , and a dark - leaved branch of Samius ’ laurel .
He wove in too the luxuriant ivy - clusters of Leonidas and the sharp needles of Mnasalcas ’ pine ; the deltoid plane - leaves of the song of Pamphilus he plucked intangled with Pancrates ’ walnut branches ; and the graceful poplar leaves of Tymnes , the green serpolet of Nicias and the spurge of Euphemus that grows on the sands ; Damagetus , the dark violet , too , and the sweet myrtle of Callimachus , ever full of harsh honey : and Euphorion ’ s lychnis and the Muse ’ s cyclamen which takes its name from the twin sons of Zeus .
And with these he inwove Hegesippus ’ maenad clusters and Perseus ’ aromatic rush , the sweet apple also from the boughs of Diotimus and the first flowers of Menecrates ’ pomegranate , branches of Nicaenetus ’ myrrh , and Phaennus ’ terebinth , and the tapering wild pear of Simmias ; and from the meadow where grows her perfect celery he plucked but a few blooms of Parthenis to inweave with the yellow - eared corn gleaned from Bacchylides , fair fruit on which the honey of the Muses drops .
He plaited in too Anacreon ’ s sweet lyric song , and a bloom that may not be sown in verse ; and the flower of Archilochus ’ crisp - haired cardoon — a few drops from the ocean ; and therewith young shoots of Alexander ’ s olive and the blue corn - flower of Polyclitus ; the amaracus of Polystratus , too , he inwove , the poet ’ s flower , and a fresh scarlet gopher from Antipater , and the Syrian spikenard of Hermodorus ; he added the wild field - flowers of Posidippus and Hedylus , and the anemones of Sicelides ; yea , verily , and the golden bough of Plato , ever divine , all asheen with virtue ; and Aratus therewith did he set on , wise in starlore , cutting the first - born branches from a heaven - seeking palm ; and the fair - tressed lotus of Chaeremon mingled with Phaedimus ’ phlox , and Antagoras ’ sweetly - turning oxeye , and Theodoridas ’ newly flowered thyme that loveth wine , and the blossom of Phanias ’ bean and the newly written buds of many others , and with all these the still early white violets of his own Muse .
To my friends I make the gift , but this sweet - voiced garland of the Muses is common to all the initiated .

Μοῦσα φίλα , τίνι τάνδε φέρεις πάγκαρπον ἀοιδάν ;
ἢ τίς ὁ καὶ τεύξας ὑμνοθετᾶν στέφανον ;
Ἄνυσε μὲν Μελέαγρος , ἀριζάλῳ δὲ Διοκλεῖ
μναμόσυνον ταύταν ἐξεπόνησε χάριν :
πολλὰ μὲν ἐμπλέξας Ἀνύτης κρίνα , πολλὰ δὲ
Μοιροῦς
λείρια , καὶ Σαπφοῦς βαιὰ μὲν , ἀλλὰ ῥόδα :
νάρκισσόν τε τορῶν Μελανιππίδου ἔγκυον ὕμνων ,
καὶ νέον οἰνάνθης κλῆμα Σιμωνίδεω :
σὺν δ᾽ ἀναμὶξ πλέξας μυρόπνουν εὐάνθεμον ἶριν
Νοσσίδος , ἧς δέλτοις κηρὸν ἔτηξεν Ἔρως :
τῇ δ᾽ ἅμα καὶ σάμψυχον ἀφ᾽ ἡδυπνόοιο Ῥιανοῦ ,
καὶ γλυκὺν Ἠρίννης παρθενόχρωτα κρόκον ,
Ἀλκαίου τε λάληθρον ἐν ὑμνοπόλοις ὑάκινθον ,
καὶ Σαμίου δάφνης κλῶνα μελαμπέταλον :
ἐν δὲ Λεωνίδεω θαλεροὺς κισσοῖο κορύμβους ,
Μνασάλκου τεκόμας ὀξυτόρου πίτυος :
βλαισήν τε πλατάνιστον ἀπέθρισε Παμφίλου οἴνης ,
σύμπλεκτον καρύης ἔρνεσι Παγκράτεος ,
Τύμνεὼ τ᾽ εὐπέταλον λεύκην , χλοερόν τε σίσυμβρον
Νικίου , Εὐφήμου τ᾽ ἀμμότροφον πάραλον :
ἐν δ᾽ ἄρα Δαμαγήτου , ἴον μέλαν , ἡδύ τε μύρτον
Καλλιμάχου , στυφελοῦ μεστὸν ἀεὶ μέλιτος ,
λυχνίδα τ᾽ Εὐφορίωνος , ἰδ᾽ ἐν Μούσησιν ἄμωμον ,
ὃς Διὸς ἐκ κούρων ἔσχεν ἐπωνυμίην .
Τῇσι δ᾽ ἅμ᾽ Ἡγησίππου νέπλεκε μαινάδα βότρυν ,
Πέρσου τ᾽ εὐώδη σχοῖνον ἀμησάμενος ,
σὺν δ᾽ ἅμα καὶ γλυκὺμηλον ἀπ᾽ ἀκρεμόνων Διοτίμου ,
καὶ ῥοιῆς ἄνθη πρῶτα Μενεκράτεος ,
μυρραίους τε κλάδους Νικαινέτου , ἠδὲ Φαέννου
τέρμινθον , βλωθρὴν τ᾽ ἀχράδα Σιμίεω :
ἐν δὲ καὶ ἐκ λειμῶνος ἀμωμήτοιο σέλινα ,
βαιὰ διακνίζων ἄνθεα , Παρθενίδος ,
λείψανὰ τ᾽ εὐκαρπεῦντα μελιστάκτων ἀπὸ Μουσέων ,
ξανθοὺς ἐκ καλάμης Βακχυλίδεω στάχυας :
ἐν δ᾽ ἄρ᾽ Ἀνακρείοντα , τὸ μὲν γλυκὺ κεῖνο μέλισμα
νέκταρος , ἐν δ᾽ ἐλέγους ἄσπορον ἀνθέμιον :
ἐν δὲ καὶ ἐκ φορβῆς σκολιότριχος ἄνθος ἀκάνθης
Ἀρχιλόχου μικρὰς στράγγας ἀπ᾽ ὠκεανοῦ
τοῖς δ᾽ ἅμ᾽ Ἀλεξάνδροιο νέους ὄρπηκας ἐλαίης
ἠδὲ Πολυκλείτου πορφυρέ oν κύα mον .
ἐν δ᾽ ἄρ᾽ ἀμάρακον ἧκε Πολ uστραvτοu , ἄνθος ἀοιδῶν ,
φοίνισσάν τε νέην κύπρον ἀπ᾽ Ἀντιπάτρου :
ναὶ μὴν καὶ Συρίαν σταχυότριχα θήκατο νάρδον
ὑμνοθέταν Ἑρμοῦ δῶρον ἀειδόμενον .
Eν δὲ Ποσείδιππόν τε καὶ Ἡδύλον ἄγρι᾽ ἀρούρης ,
Σικελίδεὼ τ᾽ ἀνέμοις ἄνθεα φυόμενα :
ναὶ μὴν καὶ χρύσειον ἀεὶ θείοιο Πλάτωνος
κλῶνα , τὸν ἐξ ἀρετῆς πάντοθι λαμπόμενον .
Ἄστρων τ᾽ ἴδριν Ἄρατον ὁμοῦ βάλεν , οὐρανομάκευς
φοίνικος κείρας πρωτογόνους ἕλικας ,
λωτὸν τ᾽ εὐχαίτην Χαιρήμονος , ἐν φλογὶ μίξας
Φαιδίμου , Ἀνταγόρου τ᾽ εὔστροφον ὄμμα βοός ,
τάν τε φιλάκρητον Θεοδωρίδεω νεοθαλῆ
ἕρπυλλον , κυάνων τ᾽ ἄνθεα Φανίεω ,
ἄλλων τ᾽ ἔρνεα πολλὰ νεόγραφα : τοῖς δ᾽ ἅμα Μούσης
καὶ σφετέρης ἔτι που πρώιμα λευκόια .
Ἀλλὰ φίλοις μὲν ἐμοῖσι φέρω χάριν : ἔστι δὲ μύσταις
κοινὸς ὁ τῶν Μουσέων ἡδυεπὴς στέφανος .

Musa amata , a chi porti questo canto di frutti ?
Chi intrecciò questa corona di poeti ?
La realizzò Meleagro : compose questo dono come
ricordo per il celebre Diocle ;
unì tanti gigli di Anite , tanti narcisi di Mero
e pochi fiori di Saffo , ma erano rose ;
un narciso di Melanippide , pieno di canti acuti ,
e un ramo giovane della infiorescenza della vite di Simonide ;
intrecciò contemporaneamente in modo confuso l ’ iris dal fiore profumato
di Nosside , sulle cui tavolette Amore sciolse la cera ;
insieme a lei la maggiorana lontana dal dolce Riano ,
e il dolce zafferano dal colore verginale d ’ Erinna ,
e il giacinto d ’ Alceo rinomato tra i poeti , e il fascio d ’ alloro di Samio dalle foglie scure ;
e di Leonida le sommità fiorenti dell ’ edera ,
e di Mnasalce la chioma di pino pungente ;
tagliò i rami del contorto platano del canto di Panfilo ,
e intrecciò in ghirlande il noce di Pancrate ,
il pioppo frondoso di Timne , la verdeggiante menta
di Nicia , di Eufemo la pianta che cresce nella sabbia vicino la costa ;
poi ancora di Damageto , la scura violetta , e il dolce mirto
di Callimaco , sempre pieno di aspro miele ,
e d ’ Euforione la licnide , il cardamomo per le Muse ,
che prese il nome dai giovani fanciulli di Zeus .
Dunque aggiungeva a questi di Egesippo il grappolo d ’ uva furente ,
dopo aver raccolto anche un giunco profumato di Perse ,
con una dolce mela di Diotimo
dai rami e prima ancora fiori di melograno di Menecrate ,
rami di mirra di Niceneto , un pistacchio
di Foenno e un alto pero di Simia ;
raccogliendo inoltre dal prato perfetto
un po ’ di sedano e fiori di Partenide ,
e spighe dorate dalla paglia di Bacchilide ,
reliquie fiorenti di dolcissime Muse :
E dunque per Anacreonte , quel famoso dolce canto ,
di miele , fiore sterile di elegie
nonché fiore d ’ acanto dalla chioma ricciuta , formato dall ’ insegnamento
di Archiloco , scelse piccole gocce dal grande Oceano :
invece per Alessandro acerbi ramoscelli d ’ ulivo ,
e per Policlito un lapislazzulo di porpora .
Per Polistrato , invece , trovò una maggiorana , fiore aedo ,
e per Antipatro una giovane alcanna fenicia :
e pose anche un nardo di Siria coronato di spighe ,
poeta lirico , celebrato dono di Ermes ,
per Edilo e Posidippo scelse l ’ erbetta del campo ,
fiori generati dalle correnti del Sicelide .
Sicuramente anche del sempre divino Platone
mise un ramo dorato che risplendeva di virtù .
Insieme , sistemò anche Arato , esperto di stelle ,
tagliando i viticci appena nati di una palma altissima ,
e mise anche il frondoso loto di Cherèmone , dopo aver finito
di mescolare nella fiamma di Fedimo l ’ occhio girevole di bue di Antagora ,
il fresco serpillo amante del vino di Teodorida ,
un fiore di fiordalisi di Fania , e molti frutti già scritti di altri personaggi :
a questi , inoltre , aggiunse , se non erro ,
garofani di stagione della loro Musa .
Ringrazio i miei amici , ma la soave corona
delle Muse è di comune possesso degli iniziati .