ὑστάτιον, Φώκαια, κλυτὴ πόλι, τοῦτο Θεανὼ
εἶπεν ἐς ἀτρύγετον νύκτα κατερχομένη:
οἴμοι ἐγὼ δύστηνος: Ἀπέλλιχε, ποῖον, ὅμευνε,
ποῖον ἐπ᾽ ὠκείῃ νηὶ περᾷς πέλαγος;
αὐτὰρ ἐμεῦ σχεδόθεν μόρος ἵσταται. ὡς ὄφελόν γε
χειρὶ φίλην τὴν σὴν χεῖρα λαβοῦσα θανεῖν.

— Paton edition

Voici les derniers mots , ô Phocée, glorieuse cité, que Théanô prononça, quand elle descendit dans la nuit inféconde: "Hélas! que je suis malheureuse! Apellichos, comment! compagnon de ma couche, comment! tu traverses la mer sur ton navire solitaire, tandis que près de moi se tient le trépas? Que j'aurais voulu mourir, tenant ta main dans ma main!"

— Waltz edition

Phocaea, glorious city, these were the last words
Theano spoke as she descended into the vast night :
" Alas unhappy that I am, Apellichus ! What sea, my
husband, art thou crossing in thy swift ship ? But by
me death stands close, and would I could die holding
thy dear hand in mine."

— Paton edition

Phocaea, glorious city, these were the last words
Theano spoke as she descended into the vast night :
" Alas unhappy that I am, Apellichus ! What sea, my
husband, art thou crossing in thy swift ship ? But by
me death stands close, and would I could die holding
thy dear hand in mine."

— Paton edition

Voici les derniers mots , ô Phocée, glorieuse cité, que Théanô prononça, quand elle descendit dans la nuit inféconde: "Hélas! que je suis malheureuse! Apellichos, comment! compagnon de ma couche, comment! tu traverses la mer sur ton navire solitaire, tandis que près de moi se tient le trépas? Que j'aurais voulu mourir, tenant ta main dans ma main!"

— Waltz edition

ὑστάτιον, Φώκαια, κλυτὴ πόλι, τοῦτο Θεανὼ
εἶπεν ἐς ἀτρύγετον νύκτα κατερχομένη:
οἴμοι ἐγὼ δύστηνος: Ἀπέλλιχε, ποῖον, ὅμευνε,
ποῖον ἐπ᾽ ὠκείῃ νηὶ περᾷς πέλαγος;
αὐτὰρ ἐμεῦ σχεδόθεν μόρος ἵσταται. ὡς ὄφελόν γε
χειρὶ φίλην τὴν σὴν χεῖρα λαβοῦσα θανεῖν.

— Paton edition