Epigram 7.127

URN
Created on
By
Updated on

Descriptions

Codex Palatinus 23 p. 225

Texts


πολλάκις Ἡράκλειτον ἐθαύμασα, πῶς ποτε τὸ ζῆν
ὧδε διαντλήσας δύσμορος, εἶτ᾽ ἔθανεν
σῶμα γὰρ ἀρδεύουσα κακὴ νόσος ὕδατι, φέγγος
ἔσβεσεν ἐκ βλεφάρων καὶ σκότον ἠγάγετο.

— Paton edition

Spesso stupii come mai, dopo tanti travagli vissuti,
sia morto infine il misero Eraclito:
d'acqua un morbo funesto colmandogli il corpo, la luce
spense dagli occhi suoi, v'addusse l'ombra.

- Edizione Pontani

Cities

Comments

Alignments

πολλάκις Ἡράκλειτον ἐθαύμασα , πῶς ποτε τὸ ζῆν
ὧδε διαντλήσας δύσμορος , εἶτ ἔθανεν
σῶμα γὰρ ἀρδεύουσα κακὴ νόσος ὕδατι , φέγγος
ἔσβεσεν ἐκ βλεφάρων καὶ σκότον ἠγάγετο .

Je me suis souvent demandé avec étonnement comment
Héraclite , qui avait supporté la vie jusqu ' au bout parmis tant
d ' infortunes , avait bien pu mourir à la fin . C ' est qu ' une
funeste maladie , emplissant son corps de liquide , éteignit la
lumière de ses yeux et y apporta les ténèbres .

Internal reference

External references

Media

Last modifications

Epigram 7.127: Addition of [ita] Spesso stupii come mai, dopo tanti … by “anton.colonna

Epigram 7.127: First revision

See all modifications →