Δωρίδα τὴν ῥοδόπυγον ὑπὲρ λεχέων διατείνας
ἅψεσιν ἐν χλοερῖς ἀθάνατος γέγονα.

ἡ γὰρ ὑπερφυέεσσι μέσον διαβᾶσά με ποσσίν,
ἤνυσεν ἀκλινέως τὸν Κύπριδος δόλιχον;

ὄμμασι νωθρὰ βλέπουσα: τὰ δ᾽ ἠύτε πνεύματι φύλλα,
ἀμφισαλευομένης, ἔτρεμε πορφύρεα,
μέχρις ἀπεσπείσθη λευκὸν μένος ἀμφοτέροισιν,
καὶ Δωρὶς παρέτοις ἐξεχύθη μέλεσι.

— Paton edition

Δωρίδα τὴν ῥοδόπυγον ὑπὲρ λεχέων διατείνας
ἄνθεσιν ἐν χλοερoῖς ἀθάνατος γέγονα.
ἡ γὰρ ὑπερφυέεσσι μέσον διαβᾶσά με ποσσίν,
ἤνυεν ἀκλινέως τὸν Κύπριδος δόλιχον;
ὄμμασι νωθρὰ βλέπουσα: τὰ δ᾽ ἠύτε πνεύματι φύλλα,
ἀμφισαλευομένης, ἔτρεμε πορφύρεα,
μέχρις ἀπεσπείσθη λευκὸν μένος ἀμφοτέροισιν,
καὶ Δωρὶς παρέτοις ἐξεχύθη μέλεσι.

— Waltz edition

Doride roseis natibus puella super grabatulum distenta in floribus roscidis immortalis factus sum. Ipsa enim mirabilibus pedibus medium me amplexa, rectamque se tenens, absolvit longum cursum Veneris, oculis languidum tuens ; hi autem velut vento folia tremebant purpurei, dum circumagitabatur, donec effusum est album robur ambobus et Doris solutis jacuit membris.

— Paton edition

J’ai tenu au-dessus de mon lit, jambes écartées, Doris aux fesses de rose et dans la fraîcheur de sa chair fleurie je me suis senti immortel. Me tenant serré entre ses jambes magnifiques, elle parcourut sans défaillance la longue course de Cypris. Elle me regardait avec des yeux langoureux, dont l’éclat scintillait, pendant ses ébats, comme la feuille au vent ; et le jeu continua jusqu’à ce que notre blanche vigueur fût épuisée et que Doris finit par rester étendue, les membres inertes.

— Waltz edition

Quando Doris de nádegas rosáceas estava em meu leito e eu estirei sua jovem flor, tornei-me imortal. Ela, tendo-me no meio de suas magníficas pernas, percorre sem oscilação o longo caminho de Afrodite. Olhava-me com olhos preguiçosos, que, enquanto ela se movia ao meu redor, moviam-se brilhantes como uma folha ao vento, até que o branco vigor de ambos foi derramado e Doris regojizou de prazer com seu corpo relaxado.

— Luiz Capelo

Quando Doris de nádegas rosáceas estava em meu leito e eu estirei sua jovem flor, tornei-me imortal. Ela, tendo-me no meio de suas magníficas pernas, percorre sem oscilação o longo caminho de Afrodite. Olhava-me com olhos preguiçosos, que, enquanto ela se movia ao meu redor, moviam-se brilhantes como uma folha ao vento, até que o branco vigor de ambos foi derramado e Doris regojizou de prazer com seu corpo relaxado.

— Luiz Capelo

J’ai tenu au-dessus de mon lit, jambes écartées, Doris aux fesses de rose et dans la fraîcheur de sa chair fleurie je me suis senti immortel. Me tenant serré entre ses jambes magnifiques, elle parcourut sans défaillance la longue course de Cypris. Elle me regardait avec des yeux langoureux, dont l’éclat scintillait, pendant ses ébats, comme la feuille au vent ; et le jeu continua jusqu’à ce que notre blanche vigueur fût épuisée et que Doris finit par rester étendue, les membres inertes.

— Waltz edition

Doride roseis natibus puella super grabatulum distenta in floribus roscidis immortalis factus sum. Ipsa enim mirabilibus pedibus medium me amplexa, rectamque se tenens, absolvit longum cursum Veneris, oculis languidum tuens ; hi autem velut vento folia tremebant purpurei, dum circumagitabatur, donec effusum est album robur ambobus et Doris solutis jacuit membris.

— Paton edition

Δωρίδα τὴν ῥοδόπυγον ὑπὲρ λεχέων διατείνας
ἄνθεσιν ἐν χλοερoῖς ἀθάνατος γέγονα.
ἡ γὰρ ὑπερφυέεσσι μέσον διαβᾶσά με ποσσίν,
ἤνυεν ἀκλινέως τὸν Κύπριδος δόλιχον;
ὄμμασι νωθρὰ βλέπουσα: τὰ δ᾽ ἠύτε πνεύματι φύλλα,
ἀμφισαλευομένης, ἔτρεμε πορφύρεα,
μέχρις ἀπεσπείσθη λευκὸν μένος ἀμφοτέροισιν,
καὶ Δωρὶς παρέτοις ἐξεχύθη μέλεσι.

— Waltz edition

Δωρίδα τὴν ῥοδόπυγον ὑπὲρ λεχέων διατείνας
ἅψεσιν ἐν χλοερῖς ἀθάνατος γέγονα.

ἡ γὰρ ὑπερφυέεσσι μέσον διαβᾶσά με ποσσίν,
ἤνυσεν ἀκλινέως τὸν Κύπριδος δόλιχον;

ὄμμασι νωθρὰ βλέπουσα: τὰ δ᾽ ἠύτε πνεύματι φύλλα,
ἀμφισαλευομένης, ἔτρεμε πορφύρεα,
μέχρις ἀπεσπείσθη λευκὸν μένος ἀμφοτέροισιν,
καὶ Δωρὶς παρέτοις ἐξεχύθη μέλεσι.

— Paton edition