ἡ πυρὶ πάντα τεκοῦσα Φιλαίνιον, ἡ βαρυπενθὴς
μήτηρ, ἡ τέκνων τρισσὸν ἰδοῦσα τάφον,
ἀλλοτρίαις ὠδῖσιν ἐφώρμισα: ἦ γὰρ ἐώλπειν
πάντως μοι ζήσειν τοῦτον ὃν οὐκ ἔτεκον.

ἡ δ᾽ εὔπαις θετὸν υἱὸν ἀνήγαγον ἀλλά με δαίμων
ἤθελε μηδ᾽ ἄλλης μητρὸς ἔχειν χάριτα.
κληθεὶς ἡμέτερος γὰρ ἀπέφθιτο: νῦν δὲ τεκούσαις
ἤδη καὶ λοιπαῖς πένθος ἐγὼ γέγονα.

— Paton edition