ὑψοῦται Ῥοδόπη τῷ κάλλεϊ: κἤν ποτε
χαῖρε

εἴπω, ταῖς σοβαραῖς ὀφρύσιν ἠσπάσατο.
ἤν ποτε καὶ στεφάνους προθύρων ὕπερ ἐκκρεμάσωμαι,
ὀργισθεῖσα πατεῖ τοῖς σοβαροῖς ἴχνεσιν.

ὦ ῥυτίδες, καὶ γῆρας ἀνηλεές, ἔλθετε θᾶσσον,
σπεύσατε: κἂν ὑμεῖς πείσατε τὴν Ῥοδόπην,

— Paton edition

Ὑψοῦται Ῥοδόπη τῷ κάλλεϊ‧ κἤν ποτε
« Χαῖρε »

εἴπω, ταῖς σοβαραῖς ὀφρύσιν ἠσπάσατο.
ἤν ποτε καὶ στεφάνους προθύρων ὕπερ ἐκκρεμάσωμαι,
ὀργισθεῖσα πατεῖ τοῖς σοβαροῖς ἴχνεσι.

Ὠ ῥυτίδες, καὶ γῆρας ἀνηλεές, ἔλθετε θᾶσσον,
σπεύσατε: κἂν ὑμεῖς πείσατε τὴν Ῥοδόπην,

— Waltz edition

Rhodope is exalted by her beauty, and if I chance to say "Good day," salutes me only with her proud eyebrows. If I ever hang garlands over her door, she crushes them under her haughty heels in her wrath. Come quicker, wrinkles and pitiless old age ; make haste. Do you at least unbend Rhodope.

— Paton edition

Rhodopê est fière de sa beauté : si je lui dis bonjour, c’est de ses sourcils dédaigneux qu’elle me rend mon salut ; si jamais je suspends des couronnes au-dessus de sa porte, elle s’irrite et les foule sous ses pieds dédaigneux. O rides, ô vieillesse impitoyable, venez vite ; mais hâtez-vous : vous du moins, vous pourriez vous faire écouter par cette Rhodopê.

— Waltz edition

Rhodopê est fière de sa beauté : si je lui dis bonjour, c’est de ses sourcils dédaigneux qu’elle me rend mon salut ; si jamais je suspends des couronnes au-dessus de sa porte, elle s’irrite et les foule sous ses pieds dédaigneux. O rides, ô vieillesse impitoyable, venez vite ; mais hâtez-vous : vous du moins, vous pourriez vous faire écouter par cette Rhodopê.

— Waltz edition

Rhodope is exalted by her beauty, and if I chance to say "Good day," salutes me only with her proud eyebrows. If I ever hang garlands over her door, she crushes them under her haughty heels in her wrath. Come quicker, wrinkles and pitiless old age ; make haste. Do you at least unbend Rhodope.

— Paton edition

Ὑψοῦται Ῥοδόπη τῷ κάλλεϊ‧ κἤν ποτε
« Χαῖρε »

εἴπω, ταῖς σοβαραῖς ὀφρύσιν ἠσπάσατο.
ἤν ποτε καὶ στεφάνους προθύρων ὕπερ ἐκκρεμάσωμαι,
ὀργισθεῖσα πατεῖ τοῖς σοβαροῖς ἴχνεσι.

Ὠ ῥυτίδες, καὶ γῆρας ἀνηλεές, ἔλθετε θᾶσσον,
σπεύσατε: κἂν ὑμεῖς πείσατε τὴν Ῥοδόπην,

— Waltz edition

ὑψοῦται Ῥοδόπη τῷ κάλλεϊ: κἤν ποτε
χαῖρε

εἴπω, ταῖς σοβαραῖς ὀφρύσιν ἠσπάσατο.
ἤν ποτε καὶ στεφάνους προθύρων ὕπερ ἐκκρεμάσωμαι,
ὀργισθεῖσα πατεῖ τοῖς σοβαροῖς ἴχνεσιν.

ὦ ῥυτίδες, καὶ γῆρας ἀνηλεές, ἔλθετε θᾶσσον,
σπεύσατε: κἂν ὑμεῖς πείσατε τὴν Ῥοδόπην,

— Paton edition