δάκρυ παρὰ στάξαντες ἀμείβετε: οἵδε γὰρ ἡμεῖς,
οὓς τόδε δῶμα πεσὸν ὤλεσεν Ἀντιόχου
δαιτυμόνας, ἴσης τε ^ θεὸς δαιτός τε τάφου τε
τόνδ᾽ ἔπορεν χῶρον. τέσσαρες ἐκ Τεγέης

κείμεθα: Μεσσήνης δὲ δυώδεκα: ἐκ δέ τε πέντε
Ἄργεος: ἐκ Σπάρτης δ᾽ ἥμισυ δαιτυμόνων,
αὐτός τ᾽ Ἀντίοχος: πέμπτου δέ τε πέμπτον ὄλοντο
Κεκροπίδαι: σὺ δ᾽ Ὕλαν κλαῖε, Κόρινθε, μόνον.

— Paton edition