τὸν Βρομίου Σάτυρον τεχνήσατο δαιδαλέη χείρ,
μούνη θεσπεσίως πνεῦμα βαλοῦσα λίθῳ.
εἰμὶ δὲ ταῖς Νύμφαισιν ὁμέψιος: ἀντὶ δὲ τοῦ πρὶν
πορφυρέου μέθυος λαρὸν ὕδωρ προχέω.

εὔκηλον δ᾽ ἴθυνε φέρων πόδα, μὴ τάχα κοῦρον
κινήσῃς, ἁπαλῷ κώματι θελγόμενον.

— Paton edition

A cunning master wrought me, the Satyr, son of
Bacchus, divinely inspiring the monolith with breath.
I am the playmate of the Nymphs, and instead of
purple wine I now pour forth pleasant water. Guide
thy steps here in silence, lest thou disturb the boy
lapped in soft sleep.

— Paton edition