ἂν πάνυ κομπάζῃς προστάγμασι μὴ ὑπακούειν
τῆς γαμετῆς, ληρεῖς:
οὐ γὰρ ἀπὸ δρυὸς εἶ,

οὐδ᾽ ἀπὸ πέτρης,
φησὶν ὃ θ᾽ οἱ πολλοὶ κατ᾽ ἀνάγκην
πάσχομεν, ἢ πάντες, καὶ σὺ γυναικοκρατᾖ.

εἰ δ᾽, οὐ σανδαλίῳ, φὴς,
τύπτομαι, οὐδ᾽, ἀκολάστου

οὔσης μοι γαμετῆς, χρή με μύσαντα φέρειν

δουλεύειν σε λέγω μετριώτερον, εἴ γε πέπρασαι
σώφρονι δεσποίνῃ μηδὲ λίαν χαλεπῇ.

— Paton edition