πολλάκις ἠρασάμην σε λαβὼν ἐν νυκτί, Θάλεια,
πληρῶσαι θαλερῇ θυμὸν ἐρωμανίῃ:᾿:
νῦν δ᾽ ὅτε μοι γυμνὴ γλυκεροῖς; μελέεσσι πέπλησαι,
ἔκλυτος ὑπναλέῳ γυῖα κέκμηκα κόπῳ.

θυμὲ τάλαν, τί πέπονθας; ἀνέγρεο, μηδ᾽ ἀπόκαμνε:
ζητήσεις ταύτην τὴν ὑπερευτυχίην.

— Paton edition

Πολλάκις ἠρασάμην σε λαβὼν ἐν νυκτί, Θάλεια,
πληρῶσαι θαλερῇ θυμὸν ἐρωμανίῃ·
νῦν δ᾽ ὅτε μοι γυμνὴ γλυκεροῖς; μελέεσσι πέπλησαι,
ἔκλυτος ὑπναλέῳ γυῖα κέκμηκα κόπῳ.

Θυμὲ τάλας, τί πέπονθας; ἀνέγρεο, μηδ᾽ ἀπόκαμνε:
ζητήσας ταύτην τὴν ὑπερευτυχίην.

— Waltz edition

I often prayed, Thalia, to have you with me at night and satisfy my passion by fervent caresses. And, now you are close to me naked with your sweet limbs, I am all languid and drowsy. Ο wretched spirit, what hath befallen thee ? Awake and faint not. Some day shalt thou seek in vain this supreme felicity.

— Paton edition

Bien des fois j’ai souhaité, Thaleia, de te prendre, une nuit, pour assouvir l’ardeur de mes désirs furieux. Et maintenant que tu es là, toute nue, que j’ai tout près de moi tes membres délicats, je suis sans force, je succombe à la fatigue et au sommeil. Pauvre courage, qu’es-tu devenu ? Réveille-toi, pas de défaillance : c’est toi qui as cherché cette félicité qui te dépasse.

— Waltz edition

Bien des fois j’ai souhaité, Thaleia, de te prendre, une nuit, pour assouvir l’ardeur de mes désirs furieux. Et maintenant que tu es là, toute nue, que j’ai tout près de moi tes membres délicats, je suis sans force, je succombe à la fatigue et au sommeil. Pauvre courage, qu’es-tu devenu ? Réveille-toi, pas de défaillance : c’est toi qui as cherché cette félicité qui te dépasse.

— Waltz edition

I often prayed, Thalia, to have you with me at night and satisfy my passion by fervent caresses. And, now you are close to me naked with your sweet limbs, I am all languid and drowsy. Ο wretched spirit, what hath befallen thee ? Awake and faint not. Some day shalt thou seek in vain this supreme felicity.

— Paton edition

Πολλάκις ἠρασάμην σε λαβὼν ἐν νυκτί, Θάλεια,
πληρῶσαι θαλερῇ θυμὸν ἐρωμανίῃ·
νῦν δ᾽ ὅτε μοι γυμνὴ γλυκεροῖς; μελέεσσι πέπλησαι,
ἔκλυτος ὑπναλέῳ γυῖα κέκμηκα κόπῳ.

Θυμὲ τάλας, τί πέπονθας; ἀνέγρεο, μηδ᾽ ἀπόκαμνε:
ζητήσας ταύτην τὴν ὑπερευτυχίην.

— Waltz edition

πολλάκις ἠρασάμην σε λαβὼν ἐν νυκτί, Θάλεια,
πληρῶσαι θαλερῇ θυμὸν ἐρωμανίῃ:᾿:
νῦν δ᾽ ὅτε μοι γυμνὴ γλυκεροῖς; μελέεσσι πέπλησαι,
ἔκλυτος ὑπναλέῳ γυῖα κέκμηκα κόπῳ.

θυμὲ τάλαν, τί πέπονθας; ἀνέγρεο, μηδ᾽ ἀπόκαμνε:
ζητήσεις ταύτην τὴν ὑπερευτυχίην.

— Paton edition