ἀνθρώποις ὀλίγος μὲν ὁ πᾶς χρόνος, ὅν ποτε δειλοὶ
ζῶμεν, κἢν πολιὸν γῆρας ἅπασι μένῃ:
τῆς δ᾽ ἀκμῆς καὶ μᾶλλον. ὅτ᾽ οὖν χρόνος ὥριος ἡμῖν,
πάντα χύδην ἔστω, ψαλμός, ἔρως, προπόσεις.

χειμὼν τοὐντεῦθεν γήρως βαρύς: οὐδὲ δέκα μνῶν
στύσεις: τοιαύτη ς1᾽ ἐκδέχετ᾽ ὀρχιπέδη.

— Paton edition